Góra Parkowa

to szczyt mający wysokość 741 m n.p.m. Park Zdrojowy na jej stokach jest doskonałym terenem spacerowym znajdującym się właściwie w centrum miasta. Został założony w roku 1810 – do dziś zachował się pierwotny układ ścieżek. Wśród leśnych gęstwin możemy odnaleźć wiele ciekawych zabytków i atrakcji:

Stawy – na zachodnim stoku Góry Parkowej znajdują się cztery jeziorka osuwiskowe zwane Czaplimi Stawami (największy to Staw Łabędzi). Od wiosny do późnej jesieni można przy nich spotkać wodne ptactwo.

Altany – na północnym stoku góry, nad doliną Palenicy zachowały się dwie XIX-wieczne drewniane altany: „Wanda” i „Marzenie”.

Statua Najświętszej Maryi Panny – Królowej Krynickich Zdrojów – łaskami słynąca figura, przy której gromadzą się kuracjusze. Z Parafii Zdrojowej w okresie letnim wychodzą procesje, a pod statuą odbywają się nabożeństwa dziękczynno – błagalne. Projektantem rzeźby był znany artysta Artur Grottger. Wzniesiona została w roku 1864 z fundacji opiekunki chorych i ubogich – Seweryny hrabiny Badenii. Jej bliźniacza rzeźba stanęła na Placu Mariackim we Lwowie. Figurę z czasem ogrodzono żelazną balustradą, a w roku 1950 wykonano tam nowe podmurowanie i betonowy podest ze schodkami.

Ławeczka Kraszewskiego – powstała z okazji obchodów 50-cio lecia twórczości wieszcza na tzw. Edwardówce. Uroczystego odsłonięcia dokonano 1 sierpnia 1881. Autorem projektu pomnika jest znany krakowski artysta – Wojciech Gerson. Po ponad 20 latach do kamiennej ławeczki dołączono popiersie Kraszewskiego wykute z brązu.  Na tym oryginalnym pomniku znajduje się napis: „Zakątek J. I. Kraszewskiego”, a poniżej „Pamiątka jego pobytu w roku 1866 uświęca Krynica podczas jubileuszu 1897 r.”. Kraszewski gościł w Krynicy latem 1866 roku, korzystając z zabiegów. Pobyt ten został szybko zakończony z powodu niebezpiecznych prusko-ruskich konfliktów politycznych.

Michasiowa Polana – miejsce odpoczynku spacerujących po Górze Parkowej kuracjuszy. Wytryska tam źródełko wody mineralnej zwane „Bocianówką” i zwieńczone osobliwym odlewem (figurka bociana z dzieciątkiem uczepionym jego szyi).

Szczyt – mieści się tam górna stacja kolejki linowo-terenowej, a także restauracja „U Babci Maliny”. Atrakcję stanowią tzw. „Rajskie ślizgawki” wysoka wieża, z której można zjechać „rynnami”. W pogodny dzień ze szczytu roztacza się przepiękna panorama Beskidu Sądeckiego, Beskidu Niskiego, a przy dobrej widoczności Tatr.

Kolejka linowo-terenowa – w latach dwudziestych XX w. z inicjatywy profesora Akademii Rolniczej z Krakowa – E. Chodzickiego zmodernizowano cały Park Zdrojowy (poszerzono ścieżki, zasadzono egzotyczne drzewa, wykonano przecinki odsłaniające piękne widoki). Wtedy również wytyczono trasę kolejki terenowej. Pierwsi turyści mogli skorzystać z niej 17 grudnia 1937 r. W otwarciu uczestniczyła wdowa po Marszałku – Aleksandra Piłsudska. Krynicka kolejka była wtedy drugim tego typu obiektem w Europie. Na trasie długości 642 m pokonuje ona 142 m różnicy wzniesień. Dolna stacja kolejki znajduje się na tzw. Janówce, pomiędzy „Hydropatrią”, a Hotelem „Prezydent”.